ทริปนี้
ผมได้เดินทางไปทวายอีกครั้ง ด้วยการชักชวนของเพื่อนที่ติดตามผมในยูทูบ
หรือาจจะเห็นผมไปทวายครั้งก่อนหน้านี้ คงสนใจเลยโทรมาชวนผมไปด้วยหลายครั้ง
ส่วนตัวผมเองก็๋อยากจะไปที่อื่นบ้างแต่ด้วยความที่เขาร้องขอมาหลายรอบ
ผมก็ใจอ่อนเลยตัดสินใจเดินทางไปพร้อมกับสมาชิกที่ชักชวน 2 ท่าน
ชื่อพี่จิม และพี่เก่ง โดยทริปนี้ผมเดินทางฟรีทั้งทริป ไม่ว่าจะเป็นค่าที่พัก
อาหาร ค่ารถ เขาสนับสนุนผมในการเดินทางพาเขาไปดูฟาร์มกุ้งลอบสเตอร์ในทวาย
ทริปนี้การเดินทางผมค่อนข้างจะง่ายมากครั้งที่แล้ว
เพราะหลายคนจำผมได้ตั้งแต่หน้าด่านที่พุน้ำร้อน ตั้งแต่คนทำเอกสารผ่านแดนชั่วคราว
พี่จอไนคนขับรถตู้เข้าทวาย รวมถึงบริษัททัวร์หน้าด่าน
ผมก็เลยคุยไม่ค่อยหวั่นที่จะเดินทางเข้าไปอีกครั้ง
ผมยืนคุยสับเพเหระเรื่อยเปื่อยอยู่บริเวณหน้าด่านพุน้ำร้อน จนพร้อมที่จะเดินทาง
ผมก็ขึ้นรถรถตู้พี่จอในสำหรับทริปนี้ (ค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับตู้สามารถคุยกับพี่จอไนได้เลยเขาพูดไทยชัด
และเขาเข้าไปทวายบ่อย)
ในการเดินทางมาแต่ละครั้งสเน่ห์ในการเดินทางด้วยรถเข้าทวาย
นอกจากจะได้เห็นธรรมชาติที่ยังอุดมสมบูรณ์ของพม่าแล้ว
ยังได้เจอกับสาวสวยเจ้าของร้านข้าวแกงพม่าต้องพี่จอในจะต้องพาลูกทัวร์
มาแวะกินข้าวแแกงพม่าที่ร้านนี้ประจำเลย ผมกินเป็นรอบที่สามแล้ว
จนแม่ค้าสาวสวยจำหน้าผมได้ ผมก็จำเธอได้เพราะเธอยังไม่มีแฟน
พี่จิม
กับพี่เก่งเขาอยากมาดูของทะเลในเมืองทวายว่าถูกและสดจริงไหม
เผื่อว่าเป็นช่องทางในการดำเนินธุรกิจ
ส่วนผมก็เดินทางไปแล้วเลยอยากจะไปดูความเปลี่ยนแปลงของทวายเท่านั้น
และก็เป็นจริงแค่ช่วงเวลาแค่ ไม่ถึงครึ่งปี ทวายก็เปลี่ยนไปมาก
เปลี่ยนไปจนเห็นได้ชัด อาทิ มีห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่กำลังถูกสร้างขึ้นมา
รวมถึงมีพิพิธภัณฑ์ของเก่าในทวายก็มีขึ้นด้วย
ผมไม่แปลกใจหรอกครับว่าทำไมถึงมีสิ่งพวกนี้เกิดขึ้นมา
เพราะว่าทวายกำลังเจริญเติบโต คนไทยเข้าไปเที่ยวเยอะมาก ๆ
คนที่เดินทางไปลงทุนในทวายก็ใช่น้อย ผมเดินทางช่วงก่อนหน้านี้ที่พักโรงแรมว่างตลอด
แต่วันที่ผมเดินทางไปมีคณะทัวร์จากไทยไม่น้อยกว่า 80 ท่าน
เดินทางเข้าไปเที่ยวทวาย ทำให้ผมไม่รู้สึกเหงาเหมือนก่อน
ทริปนี้ผมอยากสรุปให้นักเดินทางไปเที่ยวทวายฟังคร่าว
ๆ เพราะผมเคยเดินทางไปแล้วก่อนหน้านี้ผมได้เขียนเป็นเรื่องเล่าอย่างละเอียดตั้งแต่เส้นทางการเดินทาง
และร้านอาหาร สถานที่ท่องเที่ยว
แต่ทริปนี้ผมอยากให้เห็นอะไรที่น่าสนใจมากกว่าสถานที่ท่องเที่ยวที่ผมได้เดินทางไปสมผัสมาเมื่อครั้งก่อน
ทริปนี้ผมได้นอนโรงแรมที่สามารถจองในอะโกด้า คือโรงแรม zayar
htet san hotel แต่คราวนี้วอล์คอินเข้าไป โดนที่ห้องละ 1,300
บาท แต่ขอบอกว่าไม่ประทับใจ Wifire อยู่ในห้องพักเล่นแทบไม่ได้เลย
มาเล่นหน้าเค้าเตอร์ครึ่งคืนเน็ตก็หลุด ๆ ติด ๆ ตลอด
ผมไม่พลาดที่จะเดินทางไปดูตลาดริมทะเลแบบดั้งเดิมแบกับผืนทราย
มีชาวพม่านำสินค้ามาขายมากมาย ที่สำคัญเรือประมงนำปลาสด ๆ มากองขายบริเวณริมหาดทรายจำนวนมาก
แต่น่าเสียดายทริปนี้ผมเห็นปลามีขายน้อยมาก แต่ผมก็ถือว่าโชคดีมากเช่นกัน
ที่ได้เห็นเรือเอาปลามารีนขึ้นมาขายเป็นจำนวนมากในครั้งนี้
ทริปนี้ผมได้มีโอกาสเห็นวิธีการทำปลาดิบ โดยชาวประมงชาวพม่า ทำให้ผมอยากที่จะชิมความอร่อย
หรือรสชาติสำหรับปลาดิบคนทวาย ว่ามันจะเหมือนที่เขาทำทั่วไปกันหรือปล่าว
แต่วัตถุดิบและวิธีการทำของเขาอาจจะไม่ค่อยสะอาดเท่าไร
เพราะน้ำก็ใช้น้ำทะเลล้างปลา ส่วนเครื่องปรุงก็มีแค่พริก หัวหอม ชูรส เกลือ
และน้ำส้มหมักจากน้ำมะพร้าว แต่อะไรก็ห้ามผมไม่ได้เพราะนานจะมาซักทีเลยต้องลองชิมปลาดิบริมทะเลพม่าซักกะหน่อย
ทริปนี้ผมได้เห็นการชำแหละปลาปักเป้า ซึ่งปกติเราจะไม่ค่อยได้เห็น
เพราะส่วนใหญ่จะมีแต่ในประเทศญี่ปุ่น เป็นอาหารที่ขึ้นชื่อมาก
แต่ทริปนี้ผมได้เห็นว่าที่ทวายก็มีการชำแหระปลาปักเป้าหนามเช่นกัน
ผมคิดว่าหลายคนไม่รู้ หลายคนไม่ทราบว่าที่นี่เอาปลาปักเป้ามาขายโดยการส่งออกจีน
รวมถึงเอาเนื้อมากินด้วย เลยอยากจะบอกว่าปลาปักเป้าหนามเขาลอกเอาหนังกับกระเพาะไปตากแห้งจากนั้นก็จะมีรถมารับซื้อส่งออกไปจีน
ส่วนราคากระเพาะปลาปั๊กเป้าก็มีราคาสูง ประมาณกิโลกรัมละ 10,000
บาท ไทยเลย
ส่วนเนื้อปลาปั๊กเป้าก็มีคนพม่าซื้อต่อเพื่อนำไปกินเพราะเขาบอกเนื้ออร่อยเหมือนเนื้อไก่แถมกระดูกปลาปั๊กเป้ายังอ่อนกินง่ายด้วย
เพียงแต่ต้องรู้วิธีเอาพิษปลาปั๊กเป้าออกก่อน
ที่ริมทะเลโบชิกเขาบอกว่าพิษจะอยู่ที่ปากกับตาปั๊กเป้า
อันนี้ก็ต้องระวังให้ดีนะครับอันตรายถึงชีวิตได้
ผมมีเวลาในทวายไม่ค่อยมากสำหรับทริปนี้
เพราะทวายเป็นเมืองเล็ก ๆ ส่วนใหญ่หนักไปทางไหว้พระ กินอาหารทะเล
เลยอยากเอาหน้าตาของอาหารทะเลที่หาดมอมะกันมาโชว์ให้ดูว่าของเขานั้นของทะเลยังถูก และถือว่าถูกมาก ๆ ด้วย
แต่ต้องคุยภาษาเดียวกับเขาให้ได้นะไม่งั้นต่อรองราคาลำบาก
เย็น ๆ
ผมก็ยังคงเดินเล่นในเมืองทวายหาอะไรดูระหว่างการรอ หรือพี่พัก เห็นวิถีชีวิตชาวพม่า
ในแต่ละครั้งที่ผ่านมา หรือเห็นอะไรแปลก ๆ ก็จะลองไปชิมทุกครั้ง
อย่าครั้งนี้ก็ได้มีโอกาสชิมกะหรี่ปั๊บพม่าที่ดูอันใหญ่ทอดร้อน
ๆ จากเตาดูน่ากินมากมากเลยทีเดียว
ส่วนกลางคืนผมให้ดูบรรยกาศร้านอาหารยามราตรี
กะว่าจะดูหนุ่มสาวพม่าเที่ยวซะหน่อยแต่ฝนดันมาตกในวันที่ผมออกเดินทางท่องเมืองทวายในยามราตรี
แหมเลยเห็นแค่เว็บ ๆ นิด ๆ หน่อย ๆ เอาเป็นว่าดูบรรยากาศชิมราง
เพราะผมต้องเดินทางไปทวายอีกหลายครั้ง
เพราะตอนนี้ผมเริ่มรู้จักคนทวายพูดภาษาไทยได้หลายคนแล้ว
คิดว่าครั้งหน้าคงไปนอนบ้านคนในทวายฟรีแล้ว
ก่อนกลับผมแวะซื้อของทะเลกลับไปฝากคนทางบ้าน
แนะนำว่าบางอย่างแพง บางอย่างถูก เวลาชั่งเขาใช้กิโลพม่า เรียกว่าปีต้า 1 กิโลพม่า
เท่ากับ 1.6 กิโลกรัมบ้านเรา เวลาจะซื้อของอะรไกลับบ้านอย่านึกว่าของเขาราคาแพง
ถ้าเขาใช้ปีต้าชั่งให้ลองคำนวณให้ดี โดยเฉลี่ยมาเป็นกิโลกรัมไทย รับรองจะได้ของถูกกว่าประเทศไทยเรา
แต่ที่สำคัญของทะเลเขาใหญ่มาก ใหญ่กว่าบ้านเราเยอะ เช่นปูทะเล ปลาหมึก ปลาต่าง ๆ
กุ้ง รับรองว่าได้กินของดีตัวใหญ่ ๆ
www.youtube.com/annaontours
